“26?! Oh, but then you should already have children and be married”. Een reactie van de meisjes in het VTC tijdens een workshop over zelfvertrouwen en voor jezelf opkomen die we deze maand met hen hadden. Ik mag dus wel haast maken.

Alweer een maand voorbij en wat voor een maand.  Ik schrijf nog even een bericht voordat ik een kleine drie weken afwezig zal zijn op het project. De dagen op het project vliegen voorbij en we zijn alweer richting het eind van het jaar aan het werken. Op sommige dagen lijkt het wel alsof je niet genoeg tijd hebt om alles te doen wat je wil en moet. Dat is vooral op dagen dat je in de administratie van het project zit. Op dit moment lijkt het relatief rustig op het project, maar achter de schermen gebeurt er van alles. Samen met de rest van de administratie die bestaat uit Sr. Olivia (project director), Jessica (program manager), Akwasi (admin. assistent), Dorothy (account officer, die nu op zwangerschapsverlof is) en mijzelf hebben we elke maandag een meeting over zaken die binnen het project spelen, zoals het aannemen van een nieuw hoofd voor de crèche (hierover later meer), wat te doen met de aanbevelingen van de evaluatie, voor welke projecten moeten we fondsen aanvragen, wat is de planning voor de week etc. Daarnaast is het nu ook vakantieperiode en dat betekent dat sommige medewerkers niet allemaal aanwezig zijn en dat voor degenen die nog weg gaan het werk waar ze mee bezig zijn moeten afronden.

Op het moment van schrijven hebben we 11 vrijwilligers van het SED Project uit Spanje die hier al voor het negende jaar komen. Ze doen allerlei creatieve activiteiten met de kinderen in het inloopcentrum en verzorgen workshops voor de meisjes in het VTC. Het inloopcentrum is een gezellige drukte waar we dagelijks tussen de 40-50 kinderen ontvangen. Ze tekenen, maken armbandjes/ kettingen, doen allerlei soorten buitenspel activiteiten. Hoe fijn is het om ze lachend en zingend en dansend door het centrum te horen. Ook komen ze al in alle vroegte naar het centrum. Kortom ze kunnen in het centrum weer even kind zijn, naast al dat harde werken dat ze doen op straat. Wat ook fijn is om te zien is dat er veel nieuwe kinderen komen, maar ook meisjes die al bekend met ons zijn en ook meer jongens. De (oudere) jongens zorgen soms wel voor wat problemen in het centrum.

Onlangs heb ik een meisje gezien dat ik zo’n 4 maanden geleden voor het laatst gezien heb. In mijn eerste blog schreef ik dat het werk vele uitdagingen kent. Zoals dit meisje dat voor een aantal maanden verdwijnt. Het kan zijn dat ze besluiten om naar huis te gaan, of door een ‘auntie’ naar huis worden gestuurd om daar te werken en na een aantal maanden zijn ze weer terug in Kumasi. Een meisje kan tegen je zeggen dat ze graag herenigd wil worden met haar familie en dat wij dan haar transport betalen, aan de partner AFDOM in Tamale vragen om dit op te volgen en dat een paar maanden later wij dit meisje tijdens straatwerk weer tegenkomen. Ondanks dat er goed achtergrond onderzoek is geweest, contact is geweest met de familie, enzovoorts. In mijn volgende blog zal ik meer vertellen over de achtergrond en de harde leefomstandigheden van deze kinderen, zodat jullie een beter beeld krijgen van de kinderen met wie wij werken.

Naast de uitdagingen zijn er natuurlijk ook hele fijne momenten, zoals de jongeren die vol trots hun diploma komen laten zien, of hun overgangsrapporten naar het volgende jaar. Een van de jongeren die gesponsord wordt en die in April de toespraken voor de Internationale Dag voor Straatkinderen hield, heeft een beurs gekregen. Een vrouw die bereid is een kind in haar huis op te nemen samen met de rest van haar vier kinderen, zodat het kind na schooltijd niet op straat leeft en dus onderdak heeft. Een Spaanse vrijwilliger die een straatmeisje gesponsord heeft zodat ze de beroepstraining in het VTC kan volgen en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Zoals ik al schreef gaven de vrijwilligers ook workshops aan de meisjes in het VTC. De workshops business ging over waar je aan moet denken als je voor jezelf een shop opent, zoals de kosten, hoe promoot je jezelf aan de klanten, is het beter om alleen of samen te werken met een groepje etc. De workshop over zelfvertrouwen had vooral de nadruk op ‘hoe zie jij jezelf’ en manieren om een positief zelfbeeld te ontwikkelen. Een interessante workshop, waarbij je merkt hoe de Ghanese cultuur en onderlinge banden bepalen hoe jij je zich moeten gedragen en dat het lastig voor hen is om daar anders over te denken. Hierdoor kunnen toekomstdromen aan de kant worden gezet vanwege loyaliteit aan anderen. Een voorbeeld daarvan is hun reactie op mijn leeftijd, dat ik niet getrouwd ben en ook nog geen kinderen heb. Dat was nogal een schok voor ze. Een ander voorbeeld is dat als jij als meisje een opleiding wil volgen en de ‘auntie bij wie jij woont zegt dat als jij het huis uit gaat, dat je dan niet meer terug hoeft te komen’. Dan maar geen opleiding.. Met de workshops willen we hen na laten denken over zichzelf en hoe zij steviger in hun schoenen kunnen staan in een wereld waarin de wens van het individu, soms ondergeschikt is aan die van het collectief.

Ook had ik het over de crèche. Deze maand hebben we afscheid genomen van drie medewerkers waaronder het hoofd van de dagopvang Madam Mercy, Sr. Ifeanyi de rehabilitation officer en Abigail die 9 maanden bij ons heeft gewerkt als national service personnel. Naast het afscheid, de vrijwilligers, hadden we nog een graduation. Deze keer van Sr. Olivia die geslaagd is en haar 2e master op zak heeft.

Voor de komende periode staat er weer van alles op stapel. We zullen in augustus alle leerlingen die onder het sponsorship programma ontvangen voor het komende schooljaar.  Eind september hebben we een workshop met alle medewerkers van het project waar we de evaluatie zullen doornemen en hoe we de aanbevelingen willen implementeren. Verder zullen we begin oktober een fotoshoot hebben, die we hebben gewonnen naar aanleiding van onze deelname aan de Gouden Gans verkiezing van Wilde Ganzen. Oftewel druk, druk, druk, maar ik kan mij geen betere plek indenken om mij in te zetten dan voor dit project en voor deze kinderen, die allemaal een betere toekomst verdienen!

Tot over een paar weken in de volgende blog!